3e Etappe; Roerige dag langs de Ruhr

Om 07:15 uur opgestaan. Meteen een verrassing. Voor de deur stond een mand met de fietskleren keurig gewassen en gedroogd daarin. Het opgelopen vogelstrontje van gisteren was nergens meer te bekennen.
Na een heerlijk ontbijt om 08:45 uur de fiets op, voorzien van een lekker lunchpakket met chocolade en heerlijke broodjes. Dan de weg op. De eerste kilometers slingeren langs echte Limburgse boerderijen naar het dorp Asselt.

(noot: Deze Limburgse boerderijen zijn éénbeukige gebouwen, welke gegroepeerd zijn rond een binnenplaats. Ze maken met hun hoge in vakwerk of natuursteen uitgevoerde muren soms haast de indruk van een klein kasteel. De oorsprong van de gesloten hoeve dateert echter uit de 17de eeuw, hoewel men lang heeft gedacht dat zij ontstaan zou zijn uit de in vorm overeenkomstige Romeinse villa's.)

Na het platteland volgt weer de stad. Roermond wordt doorkruist en dan op weg naar Sint Odiliënberg. Een prachtige kerk bepaald het uitzicht. Bij deze Basiliek van de H.H. Wiro, Plechelmus en Otgerus wordt gestopt om wat mooie foto’s te maken.

(noot: In de 8e eeuw werd op een heuvel, de Sint-Petrusberg, aan de voet waarvan later het dorp Sint Odiliënberg ontstond, een abdij gesticht door drie Anglo-Saksische priesters Plechelmus, Wiro en Otger. Van de oorspronkelijke abdijkerk zijn bovengronds geen resten bewaard gebleven. Wel is bekend dat het een éénbeukig gebouw betrof, met een westwerk en een smaller koor. In de 11e en 12e eeuw werd deze kerk geheel vervangen. In 1957 werd deze abdijkerk tot basiliek verheven.)

Dan het laatste Nederlandse dorp: Vlodrop. 25,6 kilometer op de teller. Grenspaal 372 geeft samen met enkele stenen op het pad aan dat Nederlands grondgebied wordt ingewisseld voor Duits grondgebied.
Het dorpje Effeld (D) en dan volgen kilometers, tot voorbij Düren (D), over allerlei onverharde wegen en paden langs de rivier de Ruhr. Het is zwaar trappen op deze grindpaden. De billen worden flink op de proef gesteld. Het zitvlees is nog niet echt aanwezig en de billen zijn helemaal beurs. Toch fietst het lekker weg. Telkens wordt de locatie voor de slaapplaats bijgesteld. Zeker toen de slaapplaats bij Niederau gesloten bleek, werd er nog een schepje bovenop gedaan. Op de kaart doemt 14 kilometer verderop Füssenich op. Besloten wordt om daar een slaapplaats te zoeken.

Als de mannen Niederau verlaten geeft het landschap een eerste speldenprik. Zo’n kleine 400 meter moet 9% geklommen worden naar Schloss Burgau. En daar komt weer een oud probleempje om de hoek kijken; de ketting van Lucien zijn fiets loopt eraf. Nadat dit euvel gefikst is weer verder. In Stockheim wordt besloten een warme maaltijd te nemen. Bij de plaatselijke Griek wordt een vleesschotel met rijst verorberd. En dan door naar Füssenich, de slaapplaats voor vandaag. De teller staat op 105 km en de GPS geeft een hoogte verschil van 160 meter aan.

Vanuit Duitsland nog een speciale boodschap:
“Beste vrienden;
Hartelijk dank voor jullie reacties tot nu toe. Dit geeft ons een verbonden gevoel.
Groet, Lucien en Remco.”