27e etappe: Yes, bestemming bereikt!

Om 14.00 uur krijg ik van Lucien een sms op mijn mobiel met de volgende tekst enof ik het op de site kan zetten! Natuurlijk...........

YES, bestemming bereikt! We zitten aan het Lago Bracciano waar SOETENS is. Foto bij bord prov Rome gemaakt. Vandaag een pittige 36 km gemaakt. Totaal nu 2106 km gereden! Morgen naar het Vaticaan voor onze diploma. Nog zeker 80 km heen en terug op fiets. We zitten nu in Trevignano.

1 juni 2010.

Ronciglione – gisterenavond niet veel in de buurt om te eten. Maar naast het hotel was er wel een bar, waar ze kebab / mini pizza’s hadden. Weinig keus. Ik heb Kebab genomen, was erg lekker, spicy, verse tomaten, heerlijk! Zo’n honger, wel 2 rollen ervan genomen. Daarna naar bed gegaan, rond 23.00 uur.

Remco viel meteen in slaap. Een blaffende hond hield Lucien wakker.
Verder wel voor het eerst heel goed geslapen. We stonden ook nu pas om 8.00 uur op. Na de douche, fietsten gepakt en naar buiten gereden.
Gestempeld naast het hotel in de bar. Hier ook ontbeten. Meteen ook vocht ingeslagen. De lucht was strak blauw en bloedheet. Het was wel aangenaam, niet meer zo benauwd.

Het begon met een klim, maar niet zoals gebruikelijk….maar slechts 500 meter. Toen een mooie afdaling, wat een mooi uitzicht.
Na 3 km reden we het plaatsje in. De schitterende straatjes liepen steil naar beneden. Bij het verlaten van de stadspoort zagen we daar pas hoe mooi het eigenlijk was. We zetten de fietsen neer om de poort te filmen. Aan de overkant stak ik de straat over en zag een hele diepe afgrond over een muurtje met een ravijn. Steil liepen de rotsen aan de overkant naar beneden met een prachtig zicht over de stad, totaal niet verwacht.

Verder ging de weg langs prachtige velden. Vanaf de voorgrond mooie donkere, blauwe bergen. Alles deed mij aan Zuid-Afrika denken. De bebossing, de vele veldbloemen, echt heel mooi. Op een T- splitsing aangekomen, besloten we een omweg te maken, die uit zou komen bij CUTRI. En later langs het meer van BRACCIANO.
Naar Cutri was het lachen. Er kwam weer een grote, lange klim aan van 8 km. Nu zo mooi, we reden langs eindeloze hazelnootbomen.
En wilde rozen langs de weg. Het was hier heel stil en rustig in de klim. Soms een Italiaan die toeterde en een duim omhoog deed. Dat gebeurde ons steeds meer. Eenmaal boven weer een daling naar CUTRI. Daar hebben we beneden de fietsen op slot gezet.

De weg ging daar steil omhoog naar het dorp, beneden waren indrukwekkende rotsen en een park ervoor. In de rotsen waren allemaal graftombes ingebouwd. Echt hier een bezienswaardigheid met veel toeristen. De rotsen waren hier ooit 25 km hierheen geslingerd, vanuit een vulkaan Lago i Vico. Bovenin het dorp gestempeld en gedronken. Daarna weer verder met een klim over een heuvel, die ons uiteindelijk bij het Lago BRACCIANO bracht. Carmen en ik stopten bij het bord Rome. Remco was al weer door en had waarschijnlijk het bord niet gezien. Hier stonden allemaal citroen- en sinaasappel bomen. Erg mooi.Het leek allemaal zoveel mooier nu, daar wij helemaal 2100 km dit gefietst hebben.

Het meer was erg mooi en groot tussen de heuvels in. En haast niet voor te stellen, dat Rome op maar 28 km vandaan ligt. Aangekomen in
TREVIGNANO zochten we een restaurant die we vonden bij het verlaten van het dorp. Door het restaurant heen liepen we naar binnen en door naar het terras aan het water. De Italiaanse gastheer stelden ons het menu voor en lieten ons verrassen. Het was onze feestdag!Eerste gerecht was zelfgemaakte pasta met schaaldieren erop. Tweede gerecht was een verse vis uit het meer, gegrild op een bedje van salade. Een bord vol met verse spinazie met knoflook a la Italia.Ook het dessert moesten we nemen. En de huiswijn was te lekker voor woorden. We sloten af met koffie. Het had wat gekost, maar ach……..

Nog 6 km naar de camping langs het meer. Camping SMERALDO….
Hier werden we hartelijk welkom geheten door de zoon en eigenaar, afkomstig uit Nijmegen. Hij herkende gelijk mijn accent uit het Utrechtse. En vond het prachtig.
Ze hebben van de camping echt iets moois van gemaakt. Een hele rondleiding gehad. De laatste 6 dagen in een Chalet. We hebben een privéstrand aan het water.
De eigenaar vertelde dat Jan Smit, de 3 J’s en Nick & Simon hier zijn geweest. Nu douchen en bij de eigenaar staat een lekker koud biertje. Morgen waarschuwde hij voor de Nationale Feestdag “Republiek Italië”. Dus heel druk en wij gaan naar het Vaticaan voor het diploma.

Dus nog 80 km op en neer rijden.